چکیده:

راهبردهای توسعه صرف کشاورزی در جهت بهبود وضعیت اشتغال در جوامع روستایی با مسائل و چالش های متعددی مواجه است، که این امر سبب تردید در مورد موفقیت آمیز بودن آنها شده است، اما هنوز هم بخش کشاورزی به عنوان یکی از بخش های اساسی برای توسعه اشتغال جوامع، مد نظر برنامه ریزان و سیاست‌گذاران است. این در حالی است که امروزه محققان بر این باورند هیچکس و هیچ سازمانی نمی تواند جوامع روستایی را توسعه دهد، مگر آنکه ساکنان آن جوامع، تمایل و قابلیت های لازم را برای آن داشته باشند. بنابراین کمکهای بیرونی تنها زمانی می‌تواند مفید باشند که مبتنی بر توانائی‌ها و بر علیه نقاط ضعف کمك گیرنده باشند. از این رو هدف از این تحقیق در گام اول شناسایی توانائیها و آسیب‌پذیری های روستاهای دارای مزیت در ابعاد فیزیکی، سازمانی، اجتماعی و انگیزشی در سطوح محلی و منطقه‌ای است سپس بر اساس آنها نوع حمایت های لازم، اعمال شوند. در این پژوهش با توجه به رهیافت  SWOT سعی در شناسایی راهبردهای توسعه اشتغال و تدوین توصیه‌هایی برای کاربردی نمودن آنها می‌شود. این تحقیق از نوع شناختی است که بر مبنای روش توصیفی -تحلیلی انجام میشود و اطلاعات مورد نیاز در آن به شیوه‌های مشارکتی شامل ارزیابی مشارکتی روستایی (PRA)  و گروه متمرکز (Focus Group) همچنین پیمایش جمع‌آوری میشوند. جامعه آماری این تحقیق شامل ذی نفعان روستا، دهیاران، شوراهای اسلامی (شش روستای شهرستان سنندج) و کارشناسان اجرایی می‌باشد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش، مشاهده‌های میدانی، مصاحبه و پرسشنامه خواهد بود. یافته‌های این تحقیق میتواند به برنامه‌ریزان و مسئولان سازمان های اجرائی در شناسایی راهبردهای توسعه اشتغال در بخش کشاورزی روستاهای مورد نظر کمك شایانی داشته باشد.