نشست تخصصی "ویژگیهای موسیقایی نرمهنای (بالابان) و نقش آن در فرهنگ موسیقایی کردستان"برگزار شد.
نشست تخصصی "ویژگیهای موسیقایی نرمهنای (بالابان) و نقش آن در فرهنگ موسیقایی کردستان"برگزار شد.
روز یکشنبه 30 مهر 1402 گروه پژوهشی مطالعات تاریخ و فرهنگ پژوهشکدهی کردستانشناسی اولین نشت تخصصی خود را برگزار نمود. این نشست با حضور استاد محمد میرزائی کوتنائی عضو هیأت علمی گروه موسیقی دانشکدهی هنر و معماری دانشگاه کردستان با عنوان "ویژگیهای موسیقایی نرمهنای (بالابان) و نقش آن در فرهنگ موسیقایی کردستان" در سالن فردوسی دانشکدهی علوم اجتماعی و انسانی با حضور تنی چند از اساتید و دانشجویان برگزار گردید.
در شروع این نشست آقای دکتر مسعود بیننده مدير گروه مطالعات تاریخ و فرهنگ کردستان پژوهشکدهی کردستانشناسی ضمن عرض خیرمقدم به حضار جلسه به برخی از عناوین برنامههای پاییزه پژوهشکده اشاره نموده و نقش این برنامهها را در راستای توسعهی علمی و فرهنگی دانشگاه، تحقق برنامههای راهبردی و همچنین ایفای نقش اجتماعی آن مورد تأکید قرار دادند. دکتر بیننده در ادامه به بازنمایی نرم نای در فرهنگ و شعر کردی پرداخته و با خواندن اشعاری که در آن از عناوین و تعابیر مربوط به نرم نای استفاده شده است پیوند وثیق موسیقی و ادبیات کردی را مورد اشاره قرار دادند.
استاد محمد میرزائی کوتنائی در شروع سخنرانی به پژوهش خود در زمینه نرمه نای اشاره نموده و ساختار ارائه بحث خود را با اشاره به ابعاد مختلف فرم و کاربرد نرمهنای از قبیل شکل ظاهری و اجزا، حوزه رواج، کاربرد اجتماعی و فرهنگی، حدود صوتی و گام بالقوه، شیوه و اِکُل و تکنیکهای ویژه، علل تغییرات تکنیک و ساختار و رپرتوار این ساز معرفی نمود. ایشان با اشاره به اینکه این ساز در کردستان و فرهنگهای همسایه نامهای مختلفی را در بر میگیرد عناوین مختلف آن را بیان نمودند: این ساز در آذربایجان به بالابان، در بین ارامنه به دودوک، در ترکیه به مِی و در کردستان به نرمِنی معروف است. در اطلس سازهای ملی شوروی، نام این ساز به صورت بالامان و در کردستان آن را نهرمهنای، نایه و گاهی بالهبان و بارهبان میگویند. همچنین در آذربایجان دو ساز بادی دوزبانهای به نامهای زورنا (سرنا) و بالابان رایج است. استاد میرزائی کوتنایی در ادامه بحث به تشریح بررسی منابع مکتوب و جستجوی ردپای بالابان در رسالات قدیم موسیقی ایران، کاربرد بالابان و جایگاه اجرای آن در کردستان و فرهنگهای همسایه، ساختار نرمِ نی، اجزای ساز، اندازهها، نحوۀ نواختن نرمِ نی، گام بالقوه و بالفعل نرمِ نی، تکنیکهای نوازندگی، تغییرات تکنیک، رپرتوار و ساختار نرمهنای و نوازندگان و سازندگان این ساز پرداختند.